Zamek Korzkiew, pochodzący z XIV wieku, znajduje się na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Wznosi się na cyplu wzgórza, otoczonego zakolem rzeczki Korzkiewki. Zespół zamkowy obejmuje ruiny zamku, dom mieszkalny, budynek gospodarczy oraz park. Zamek został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

     W 1352 roku sędzia krakowski Jan de Syrokomla nabył wzgórze Korzkiew i wzniósł na nim prostokątną, kamienną wieżę, która pełniła funkcje obronne i mieszkalne. Po 1385 roku jego potomkowie przyjęli nazwisko „z Korzkwi”, co sugeruje, że zamek istniał już wówczas. W 1388 roku wzmiankowano Mathiasa burgrabiusa de Korzkiew, a w 1400 roku zamek określano jako castrum. Zaklika Korzkiewski, wnuk Jana, dowodził chorągwią nr 47 podczas Bitwy pod Grunwaldem. Po nim właścicielami zamku byli Mikołaj i Stanisław Korzkiewscy. Po wymarciu męskiej linii Syrokomlów, zamek przeszedł w ręce Szczepana Świętopełka Bolestraszyckiego w 1468 roku. W 1517 roku zamek sprzedał rajca krakowski Piotr Krupek, a jego potomkowie sprzedali go Piotrowi Zborowskiemu w 1545 roku. W 1572 roku właścicielem był proboszcz z Miechowa, Szymon Szaniawski vel Ługowski. Po śmierci Ługowskich w 1652 roku, zamek przeszedł w ręce Michała Jordana. Następnie w zamku rezydował kasztelan wojnicki Franciszek Jordan, a także Michał Stefan Jordan, który gościł króla Augusta III Sasa. Około 1720 roku zamek został przebudowany. W późniejszych latach zamek należał do Adama Jordana, który sprzedał go Teodorowi Wesslowi, właścicielowi Ogrodzieńca i Pilicy. Eliasz Wodzicki, szwagier Wessla, nabył zamek w 1775 roku, a po jego śmierci odziedziczył go jego brat Jakub Wodzicki. W 1805 roku Eleonora z Dembowskich Wodzicka przeniosła się do pobliskiego dworku, co spowodowało, że zamek przestał pełnić funkcje mieszkalne. Pod koniec XIX wieku zamek zamieniono na spichlerz, co doprowadziło do jego ruiny.

     Od 1997 roku zamek jest w rękach architekta Jerzego Donimirskiego, który podjął się jego renowacji i odbudowy. Zamek pełni teraz funkcję hotelu, a planowane są również prace nad odbudową pobliskiego dworu, stawów oraz stworzeniem muzeum i skansenu.

     Najstarsza część zespołu zamkowego to XIV-wieczna wieża o wymiarach 9,5 x 12 metrów i grubości murów sięgającej 2,5 metra. Zachowały się w niej strzelnice od strony południowej i zachodniej. W XV wieku do wieży dobudowano mur obronny i dwie czworoboczne baszty. Na końcu XV wieku dobudowano klatkę schodową oraz przybudówkę. W drugiej połowie XVI wieku zburzono i odbudowano ściany północną i zachodnią, a w północno-wschodnim skrzydle założono czterobiegową klatkę schodową. Powstały również loggia przed wieżą oraz budynek bramny. Po 1997 roku na miejscu dawnej baszty zbudowano nową wieżę z bramą, która obecnie stanowi główną dominantę zamku.